bu konuya 2 yanıt verildi

[GökceN]

“ Senden önceki hiçbir mutluluk senin gözlerin kadar anlamlı değilmiş meğer...”

Sende yaşıyorum...
Hayatta yüreğim.
Önümde gözlerin, arkamda benliğim..Biletsiz bindiğim yolculuğun son durağındayım....Sana gelirken aynı gökyüzünün altında sensiz tüm kaldırımları ateşe verdim..Sonra da sensiz tüm kelimeleri söktüm dudaklarımdan..Bir sen kaldın avuçlarımda bir de geceye serdiğimiz yıldızlar..

Ah adını gökyüzüne sığdıramadığım,
Ah gözlerine sığındığım,
Ah bir gözyaşında ölümü şakağı dayadığım.
Sol yanımdasın / yaşamaktasın dua dua..
Hayatımdasın...
Sen susuz dudaklarıma sunulan ab- ı hayat...
Sen çöllerimin serabı,
Sen yüreğimin tek sevabı...

Boşluklarımı doldurduğum kelime, karanlığın üzerine örttüğüm gecemsin sen..Sen yaşama sebebimsin..Sen benim ellerimle sıkıca tuttuğum düşlerimsin..Sen uçurum kenarında sadece ölümü düşünen birine hayata dair bir şey öğretensin.Şimdi ucurum kenarlarında cicekler toplamaktayım sana...Kalabalıkların arasında yanıbaşımda sen varsın beraber yürüdüğümüz..Ateşe verilmiş dikenlerin arasında iki ciceğiz biz hayata delice gülümsediğimiz..

Sen zamansızlığımsın..Sen kendime anlatmaya kalkıp anlatmakta aciz kaldığım bensin...Sende kendimi arayıp bir türlü bulamadığım bensin sen aslında..Gökyüzüne her baktığımda bulut bulut hayatı gördüğüm ansın sen...Sen benim yaşamaya kıyamadığım cümlemsin....Öznesi sen, yüklemi ben.Aydınlığımsın karanlığımdan ayıkladığım.. Mutluluğumsun acıların uykularında dua dua adını saydıkladığım..Sen hava, sen hayat sen nefes aldığımsın...Nefesinden mahrum etme beni...Sesini esirgeme ne olur..Gülüşlerini savur yüzüme..Göğsümün buzdan sarkıtlarına sür sıcak sözlerini..Üşümüşlüğüme düşür gözlerindeki baharları..Bırakma beni yalnızlığın ayak dibine..Üşürüm avuçlarında...Ölürüm ayakuçlarında.....Kalakalırım yüreğimin yıkım çalışmalarında..Gitme, kal öylece.

Uzaklığını unut..Ellerini uzat sadece...Zamansızlığını bırak..Kal bende..Gitme...Tut ellerimi..Topal olsa da yürüdüğümüz yollar yanımda kal..Gölgelerin yeter bana..Yüzü kirli, yüreği yaralı cocuğum ben.Şefkatine al beni..İçine çek beni..Sonra da hiç bırakma..Kanatlarımı salma uçurumlara....Bırakma beni “ bana “ ..Hep sende kalayım...

Bir fincan huzur,
Bir dirhem mutluluk yolla iç ceplerinde demlediğin...
Beni “ sende “ sakla...
Ben seninim...Nefesimdir yüreğim....
Beni “ bende “ sildim
Sende varolmak için...
Hasretini ektim dudaklarıma
Sende tamamlanmak için....

Suyum ol,
Soframda azık...
Yüzümde tebessüm...
Yüreğimde nefes...
Ben ol....
Ya ben sen olayım...

Sakın bırakma beni...
Yoksa düşerim adressiz coğrafyalara...

Gözlerimi yıldız sermek için gündüzü bekleme...
Her an sendeyim çünkü.....

Gözlerinde sakla benı

[REBEL]

gözlerinde sakla beni..
ama kapama sakın..
belki üşürüm..
belki düşerim..

saçma mı oldu ne ben kabiliyetsizi yazdı da

[E R E N]

Doğurgan bir köpek gibi umarsızca havladım ayaklarında. dirseğimi yalamayı denemekten vazgeçtim zamanla, ama ondan geçemedim.

Bu puslu şehirle beni o tanıştırmıştı.

- merhaba ben Eren

dediğimde elimi sıkmayan, asık suratlı bu şehre inat mutluydum onunla. belki gündüzleri görüşemiyorduk, ama geceleri acısını çıkarıyorduk . gecenin bir yarısı uyanır saatlerce onu izlerdim. vücudu neredeyse kusursuzdu, ayakları hariç: o kocaman, taraklı ayakları. uyandığımda evden çıkmadan önce saçlarımı taradığını hayal ederdim ayaklarıyla ...

Sonra kızdığında, ağzıma terlikle vur ama sigaramı söndürme, derdim.

bugün duygu trenine bindim, ilk vagondaydı hüzün, söyle bir selam verdim nemli gözlerimle.
ve duygularımın beni hep ezdiği bu hayata uyumlu bir şekilde onun arkasına oturdum. yanımda umut vardı gülen gözleriyle. hemen bir önsıradaydı aşk umursamaz ve narin tavırlarıyla. aşkı koluma takıp indim evinin önünde ve sana geldim küçüğüm,liselim.

sar beni.