İşte öylesine yaşanan zamanları isteyerek değil mecburiyetten tüketiyorum. Bu zoraki döngüde ‘’buda mı geldi başıma ‘’ hayretini yaşıyorum. Kendimi unutuyorum.. kimi anlarım kayıp …
Çok mu değerli kayıplar bunlar sorusuna cevabım şu oluyor. Değil ancak her kayıp yüreğimi zorluyor. Aranıyor bir müddet. Sonra bir çocuk yenikliğini sindirip matemini gizliyor. Geçmiş sürüklenmeyecekse anılarla geleceğe daha dayanılmaz oluyor bunun kahrı. Ancak alışmalı bütün bunlara. Kim bilir beklide talihin ufuktan başlattığı deneme savaşlarının ilk etabıdır ve daha nice mücadeleler vardır. Yenile yenile yenmeyi öğrenmeli, onca öğrenilecek şeyin arasına sıkıştır bunu da.
Kaybettiklerimi kazanacaklarımla telafi vaktiydi bu sabah. Aksi gibi günü ilk ışıklarını kara bulutlar esir almış, hasret kalınan yağmur taneleri şehre serpiştiriliyordu. Yalancı bir vuslattı bu ancak. Onca ıslanmak isteyenden esirgiyordu kendini damlalar. Varsın geç kalınsındı rahmet yağarken gideceğim yerlere…
Dakikaların şimdilik kayıptan sayılacak kıymeti yoktu. Çünkü sınırları belirlenmiş bir ömrüm yoktu. Dedim ya şimdilik. İstediğim yerde harcar bunun bonkörlüğünü yaşardım gönlümce.
Her şey bitecekti nasıl olsa. Bu ne kadar acıtsa da canımı çoğu zaman tesellim olurdu. Bu düşünceye yoğunlaşır her acıyı daha az hissettirirdim yüreğime. Yine öyle yapmalıyım. Buradaki zamanım geçti gitti bitti.
Kayıpların şehrinde kaybetmemek için gidiyorum. Otobüsün kalkmasına az kaldı. Henüz kimseler yok. Ben varım, kimseler yok. Vedalara alışık bünye irkiliyor. Hala durmamış seyrek yağış. Titriyor gözlerimde bir damla yaş. Akıp gitmeyecek onu kaybetmeyeceğim. O benimle gelecek.
Ve ayrılık vakti. Gidiyoruz bir değil bir çok damla yüzümden akıyor. Ağlıyorum deliler gibi.
Her şeyimi bırakmışım gibi. Giden ben değilim sanki..
Biliyorum buda bitecek. Otobüs camından bakıyorum. Yağmur hakkını vererek yağıyor. Aynen benim hakkını vererek ağladığım gibi. Şehir geçmiş kaybedilenler otobüs başarıyor bunlardan uzaklaşmayı. Ama ben yapamıyorum. Yüreğim ev sahipliğinde kusur göstermiyor.
Buda kabulüm. Ben gidiyorum. Belki yeni yenilgilere kayıplara gidiyorum. Ama gidiyorum .
Gitmeseydin gitmezdim biliyorum …
Yolum acık olsun bir tek bunu istiyorum…