1 reply to this topic

[DKNH]

Varsayılanı Görebilmek

Adamın biri ilk defa gittiği küçük bir kasabada duran bir arabanın yanına sokulmuş ve arka koltukta
tek başına oturan çocuğa;

- Buranın yabancısıyım, demiş. Parkın hemen yanı başındaki fırını arıyorum, çok yakın olduğunu söylediler..

Çocuk arabanın penceresini açtıktan sonra; Ben de buraya ilk defa geliyorum, demiş. Ama sağ tarafa gitmeniz gerekiyor herhalde..

Adam çocuğun yabancı olmasına rağmen bunu nasıl anladığını sormuş ister istemez.

- Ihlamur çiçeklerinin kokusunu duymuyor musunuz? diye gülümsemiş çocuk. Kuş cıvıltıları oradan geliyor zaten.

- İyi ama, demiş adam, bunların parktan değil de tek bir ağaçtan gelmediği ne malûm?.

-Tek bir ağaçtan bu kadar yoğun koku gelmez diye atılmış çocuk... Üstelik manolyalar da katılıyor onlara... Hem biraz derin nefes alırsanız, fırından yeni çıkmış ekmeklerin kokusunu da duyacaksınız...

Adam gözlerini hafifçe kısarak denileni yaptıktan sonra, teşekkür etmek için döndüğünde farketmiş çocuğun kör olduğunu..

Çocuk ise, konuşurken bir anda sözlerini yarıda kesmesinden anlamış adamın kendisini farkettiğini...

Işığa hasret gözlerini ondan saklamaya çalışırken;

- Üç yıl önce bir kaza geçirmiştim, demiş. Görmeyi o kadar çok özledim ki!. Sizinkiler sağlam, öyle değil mi?.

Adam çocuğun tarif ettiği yerde bulunan fırına doğru yönelirken;

- Artık emin değilim demiş. Emin olduğum tek şey, benden iyi gördüğündür..

Gösterdi ............. gördü anlamına gelmez
Söyledi ............... duydu anlamına gelmez
Duydu .................doğru anladı anlamına gelmez
Anladı ............... hak verdi anlamına gelmez
Hak verdi ............. inandı anlamına gelmez
İnandı ............... uyguladı anlamına gelmez
Uyguladı ............. sürdürecek anlamına gelmez

[orumcekadam2]

teşekkürler alinda kardeş gerçekten çok güzel bir hikaye ..gerçektende hayatta o kadar kör insan çok ki ben bile kör olduğumu sandım..hayatın tadını anlamak için tüm duyu organlarımızı kullanabilmek için illaki bir organımızı kaybetmek mi gerekir..bazen gözlerimizi kapamalı bir kaç dakika arkamıza yaslanmalı ve duyu organlarımzı kullanmalıyız..belki bunu bir bahçede bir parkta yada bir dağda yapmalı yada evde odada ..böylece belki ruhumuzu dinlendirebiliriz..o yorulan ve çevresindeki olup bitenleri gördüğü halde yada gördüğünü sandığı halde görmeyen bizler ...bakınız duyu organlarımzı kullanmayı unutmuşuz duyularımızı ve duygularımızı yitirmişiz adeta ne yapmalı iş işten geçmeden bize yüce yaratıcımız Allah tarafından verilen diğer duyu organlarımızı kullanmalı ve çevremizde olup bitenleri o açan çiçeğin kokusunu kuş cıvıltılarını iki dakika gözlerimizi kapatarak bir yerde yapıp ruhumuzu dinlendirmeliyiz..belkide böyle yaparak günün belki ayların yılların yorgunluğunu üstümüzden atarız..teşekkürler alinda güzel bir yazı eline emeğine sağlık ...

Edited by orumcekadam2, 05.12.2007 - 12:11.