VENÜS
Buğular ardında yıkanan ak sabah.
Çevirince gözlerini güneşten taraf.
En hırçın zamanında yelkovan.
Gizemi kalıtsal.. Özlemi sonsuz..
Zamana inat bir çocuk doğar bu şehirde..
Yer yer sağanak yağışlı gözlerinde umut
Bin kere vurulmuş ama canlı.
Ölüme inat bir çocuk büyür bu şehirde..
Sessiz ama derinden..
Aklı karışık.. Şiiri yarım..
Konuşulmamış sözlere inat bir çocuk yaşar bu şiirde..
Sevdiği meçhul.. Sevgisi sonsuz..
Gülmeye dost,aglamaya düşman
Sarışın gündüzlerin esmer oğlu
Susmaya inat bir çocuk konuşur bu şehirde..
Son sigarada son duman..
İlkbahar da son yağmur
Yüreği ağır.. Düşleri yaman..
Karanlığın katili bir ışık
Gözlere günaydın bir çocuk geziyor venüs'te.
Yıkılırken duvarları yarına özlemin
Ve biterken hasreti karanlığın,
Masmavi ikindinin kızıl çığlığı..
Dün'e inat.. Bir... Ben.. YAŞAR
Sene bir bilmem kaçıncı yaştaydım. Kimbilir. Aşıktım ölesiye.Dağa,taşa.. Şimdi kelimelerin ağır geldiği zamanda bu nostaljiyle yaşıyorum..Çogu insan gibi birikimlerim var elbet. Ve benden sonra bir sırdaşımın bu birikimleri insanlara sunması umuduyla sadece beyinde değil sözde de olması amacıyla yazılan,laf olsunlu dizelerin getirisi işte..
Saygılar özümüzdeki yabancılara..