0
“Bir de rakı şişesinde balık olsam” demişti Orhan Veli...
Tarifsiz kederler içinde yaşadı, rakıda teselli bulup, genç yaşında peş parasız öbür dünyanın yolunu tuttuğunda “rakı şişesinde balık olsam” dizesi şairin şahsında romantikleşti...
“Rakı şişesinde balık olsam” romantikalarla beslenen aşıkların, bohem yazarların, otantik görüntülü hatunların, havalı içkisi oldu bir müddet...
Heyhat!!!
Hayat dönüştü ve rakı modern zamanlarda tamamen gözden düştü...
Artık kadınların gözünde rakı içen erkekler, “maço ve geleneksel erkeklerden ibarettirler...”
Bol racon kesen, Orhan Veli’ye inat kadın ruhundan zerrece anlamayan erkeklerdir...
***
Bir kadın “rakı erkeklerini, şarap kadehli erkeklere hiçbir zaman tercih etmez...”
Rakı erkeklerini geleneksel bulur...
Kadın, kendi ruhunun inceliklerini “rakının değil şarabın okşadığına” inanır...
Kadına göre rakı erkekleri estetik erkekler değildirler...
Masaya oturduklarında bir kollarını yandaki sandalyenin koluna atarlar...
Yemeklerini ve içeceklerini öyle ısmarlarlar...
“Söyle bakalım bize ne vereceksin koçum” türü girizgahlarlar yaparlar...
“Hanımefendilere aç bir küçük Mest, bana ise Kara Efe türünden rakı üzerinden erkeksi havalara dalarlar...”
Balık lokantasında balık ısmarlarken mevsimleri zinhar kaale almazlar...
Genelde cebi para görenleri her mevsim “kalkan”a sığınırlar...
“Dişi mi kalkan dişisi olsun ha” gibisinden çok bildiklerini gösteren zırva tekerlemelerde bulunurlar...
Görenler adamların yemeğe değil başka şey yapmaya geldiklerini sanır, zaten o da beş para etmez espirisini hemen patlatır...
“Her şeyin dişisi güzeldir... Heh he he...”
***
Rakı eşliğinde bol sarmısaklı tarator soslu mezeler yerler...
Balığa üç beş çatal attıktan sonra, mutlaka bol alangirli meyve tabakları isterler.
Yanında ayva kabak türü tatlı getirilmesine de hükmederler...
Masadaki kadınlara da “sen de bir şey yemiyorsun canımın içi” derler...
Siyah beyaz kadınlar rakı erkeklerinden tiksinirler...
Onları “demode, fazla maço, geleneksel ve hafif kıro” bulurlar...
Ne ki rakı erkekleri işlerini görene kadar fazla jestlidirler...
Bazı kadınlar bu jestlere fit olurlar...
Üstelik “Nerdeydin” gibisinden maço sorgulamalardan hafif nostaljik zevkler alırlar...
Sahiplenildiklerini zannederler...
Etkisi çok sürmez...
Gerçekleri görür, jesti aldıktan sonra hemen tüyerler...
Kadınlar rakı erkekleriyle rakı-balıklı mekanlarda, gözlerden uzak buluşurlar...
Rakı erkekleriyle piyasada görünmemeye dikkat ederler...
Çünkü piyasada rakı erkekleri piyasa düşürür...
Kadın piyasa düşüren değil, piyasayı yükseten erkek seçecektir...
Bu erkek, kırmızı şarap kadehini tutmasını bilen, rakıdan değil şaraptan anlayan, kızarmış kalamarın üzerine tarator sos yerine suşisindeki soya sosa wasabi karıştıran erkek olacaktır...
Kadınlar suşi yemek için parmak aralarına chopsticks yerleştiren erkekleri, rakı içerken parmak aralarına sigara yerleştiren erkeklere her zaman tercih ederler...
***
Rakı kadınlar için demodedir.
Rakı romantika geceler ve gelecek vaat etmez...
Bir estetik güzellik taşımaz...
Bir gizem beslemez...
Ruhu doyurmaz...
Rakı erkekleri kadına hediyeyi ‘ödemek’ için alır...
Şarabi erkekler kadına hediyeyi, ‘içinden geldiği’ için alır...
Aradaki temel fark hediyede değil buradadır...
Biliyorum ki Veli’nin oğlu şair Orhan Veli görseydi bugünkü rakının halini, çok üzülecekti...
Keza beyaz leblebesinin yanında rakısını eksik etmeyen Gazi de benzer şeyleri hissedecekti...
Suç belki rakıda değil...
Onu içmesini bilmeyen, gustosu gelişmemiş hıyarda...
Neyse ne..
Elveda anason!..
Reha Muhtar-Vatan
