Bir gün yine 12-13 yaşlarındaykene okuldan eve geldim kimse yok.
anahtarımla açtım kapıyı. Daha yeni anahtar veriyo bana annemler..
Dedim hele bir yemek yiyeyim.
Ne yapsam ne yapsam. dedim en iyisii patates kızartayım..
Patatesleri soydum doğradım filan...Tavaya yağı doldurdum.
Doğradığım patatesleri de attım içine..
Baktım ekmek yok. dedim gideyim ekmek alayım. bakkal hemen apartmanın aldında.
Ben ekmek alasıya kadar patatesler anca kızarır.
indim aşağıya ekmeği aldım kapıya bi geldim anaaaa anahtarı evde unutmuşum.
Haydaaa.
dedim dur bi panik yapma...Baktım olacak gibi değil. Yap dedim panik yap başka çaren yok..
Dedemler bize bi kilometre uzaklıkta teyzemler iki kilometre uzaklıkta.
Koşa koşa gitmem lazım birine. Hangisine gitsem ilk önce.
dedim en iyisi bakkala rica edeyim telefon açayım dedemlere. Sadece dedemlerde telefon var.
Telefon açtım dedemlere annemler orda yok. Dedim bunlar teysemlerdedir.
Tabanları yağladım topuk teyzemlere gittim. 10 dakkada koştum o kadar yolu.
Anneme de söylemeye korkuyorum. çaktırmadan anahtarı alacağım.Annem dedi gel yemek ye.
Neyse çaktırmadan anahtarı aldım. Dedim benim çıkmam lazım hemen çıktım topuk eve...
öyle bir koşturuyorum ki kan ter içinde kaldım...
neyse eve geldim kapıyı bir açtım içerisi duman...
girdim içer tavadan dumanlar çıkıyor...
Hemen bulduğum bütün suları boşalttım ocağın üstüne..
Patatesler kömür olmuşlar...
o değil az daha evi yakıyorduk...
Annemlerden fırça yememek için gittim dedemlere sığındım...
Hey allam ya neydi o günler..Kırk yılın başı patates kızatlaım dedik başımıza gelene bak..