Bu konuya yanıt verilmedi

[altuntas]

BUNCA YIL YAŞAMIŞSIN
HAYATTAN PAYINA DÜŞENİ ALMIŞSIN,
DÖNEN BU ÇARKLARIN ARASINDAKİ
GÖREVİNİ YERİNE GETİRMEYE ÇALIŞMIŞSIN.
MUTLAKA SEVMİŞSİN, SEVİLMİŞSİN
DOSTLARIN, ARKADAŞLARIN VARDIR.
HATTA; SEVİYORUM SANDIÐIN BİR SEVGİLİN VARDIR.
BELKİ, BANKADA DÜNYAYI SATIN ALACAK KADAR
YÜKLÜ BİR HESABIN,
BELKİ DE CEBİNDE SADECE NEFES ALACAK KADAR
YETERLİ PARAN VARDIR.
AMA ZAMAN ZAMAN SORARSIN KENDİNE
"BÖYLE Mİ OLMALIYDI?" DİYE;
ÖYLE ANLARIN OLUR Kİ; NİÇİN YAŞADIÐINI BİLMEZSİN
HERŞEY ANLAMSIZ GELİR.
YÜKSEK DAÐLARA, TEPELERE ÇIKIP HAYKIRMAK İSTERSİN
BELKİ, DUYURABİLİRSİN SESİNİ BİRİLERİNE
NE ÇARE?
"DELİ" DİYECEK EN YAKIN DOSTLARIN BİLE.
VE... NEDEN, NİÇİN,
NEREYE KAÇACAÐINI BİLMEDİÐİN İÇİN.
O DİYARLARI TERKEDEMEZSİN!
"ÇOK ŞÜKÜR YAŞIYORUM." DERSİN.
HAYATIN SANA SUNDUÐUNU KABUL EDERSİN.
LÂKİN BEYNİNİN EN KUYTU KÖŞELERİNDE
HEP BİR SORU İŞARETİ OLMUŞTUR.
YÜREÐİNİN EN DERİN YERİNDE
HEP BİR ATEŞ YANMIŞTIR,
BİR YANIN HEP EKSİK KALMIŞTIR.




YANILIYORMUYUM???