bu konuya 28 yanıt verildi

[Arjantin Cad.-ANKARA]

işte A'dan Z'ye ßendeki Sen!..

Aşkım...
Bebeğim...
Canım...
Çarem...
Dünyam...
Eşsizim...
Fırtınam...
Geleceğim...
Hayat Arkadaşım...
Işığım...
İlkim...
Jokeri m...
Kalp atışlarım...
Limanım...
Mucize m...
Nefesi m...
Olmazs a olmazım...
Özlemim...
Pırıltım...
Rotam. ..
Sebebi m...
Şansım...
Tılsımım...
Uğurum...
Ümitlerim...
Vazgeçilmezim...
Yaşama hevesim...
Zaferlerim...



Aşkımsın... bunun ötesi yok bunu açıklayacak başka bi kavram da yok.

Bebegımsın... bir anne bebeğinin üzerine nasıl titriy orsa bende sana öyleyim, gözümden sakınıyorum seni.

Canımsın... evet sen canımın canı kanımın kanı yüreğimin yüreği nefesi min nefesi sin.

Çaremsin... her derimi bir şekilde seninl e çözüyorum. senin sevgin bana güç katıyor...

Dünyamsın... mutlul uğum hüznüm tebessümüm acım hepsin i herşeyi sende yaşıyorum sen minici k ama kocama n? dünyamsın benim.

Eşsizim... sen teksin işte.

Tekyanem benim... eşsizsin varlığınla ruhunl a bakışınla gülüşünle dokunuşunla bi tanesi n.

Fırtınam... hayatıma girdiğin ilk zamanl arda sevdan başımı öylesine döndürdü ki fırtınam oldun beni ordan oraya sürükleyip sersem lettin .

Gelecegim... bunca zaman yalnızdı bu ruh... dile kolay 21sene ama artık sen varsın sen geleceğimsin...

Hayat Arkadaşım... bi insanın hayatında anne baba ve kardeşlerinden sonra en önemli şahıstır eşi... sende benim için bu çekilmezi hayatt a arkadaşım olacak sın inşallah.

Işıgım... seni ilk tanıdığımda dipsiz bi kuyuda ydım sanki. kapkar anlık soğuk bi kuyu Sen benım ışıgım oldun...Hemde Işıkların en guzelisin.Çünkü sadece dogru we guzel olan herseyi aydınlattın bana sewgin we güweninle..

İlkim... sanırım anladın bunu hayatımdaki bütün ilklere sen sahips in ve unutma! ilkler iz bırakır we iz bırakanlarda unutulmaz...

Jokerim...hayat bazen kafa bulur ya biziml e yada kafa bulduğunu zanned er işte sen kaybet tiğimi sandığım o anlard a hep yanımda oldun sayend e yenide n kazandım... jokeri m oldun.

Kalp Atışlarım... bu kalp sensiz ken atmaya korkuy or sen benim kalbim in en heyeca nlı en hızlı en yavaş ritmis in yaşamam için gereklisin.

Limanım... çaresizce yüzerken hayat denile n bu koca denizd esığınacak bi liman bulama mıştım o amansız fırtınalarda. Ama sen çıkageldin limanım oldun sana sıgındım.

Mucızem... inanılması güç olayla rdır mucize ler ve gerçekötesi varlıklar olur o mucize lerde. işte tıpkı sen! hayat bana senin gibi bi mucize sundu anladım ki ben özelim ki seni yolladı Tanrım bana.

Nefesim... sen olmada n bu kalp atmıo demiştim. atmaya n bi kalp nasıl nefes sağlar? varlığımsın... gitme.

Olmassa Olmazım..her insanın hayatında olmazs a olmazl arı vardır. kiminin içkisi kiminin kahvesi kimini nse ufacık oyuncağı... sende benim olmazs a olmazımsın.

Özlemlerim... özlediğim herşeyi sende buluyo rum. çocukluğumu, yarama zlıklarımı, korkma dan ağlamayı.

Pırıltım... hani her zaman dersin ya gözlerin parıldıyor diye. işte bebeğim bu parıltıların sebebi sensin . iyi olan güzel olan herşeyi varlığınla aydınlatıyorsun.

Rotam. .. nereye gideceğimi bilmiy ordum senden önce bi hedefi m bi amacım yoktu ama sen rotam oldun ve artık hayatı hedefledim.

Sebebim... herşeyin bi sebebi var ya! benimd e şimdi mutlu olmamın başarılı olmamın gülmemin sebebi sensin .

Şahsım... hayatt aki en büyük şansımsın seni hakett iğim için şanslıyım.

Tılsımım... sen sihirl i bi deynek le geldin sanki bana. aşkın sihrin i ölesine güzel yaşattın öylesine döndürdün ki başımı tılsımım oldun.

Uğurum... uğur böcüğüm benim sen benim uğurumsun işte yanımda olmasa n bile varlığın bana uğur getiri o senin varlığınla inandığım değerler uğruna savaşıp mücadele ediyor um ve korkmu yorum çünkü sen varsın...

Ümitlerim... beklen tileri m hep senin üzerine kurulu hayatt aki tek ve en büyük ümidimsin... Unutma! İnsanlar ümit etmeden yasayamazmış..

Vazgeçilmezim... Yardan geçilmez derler ya bende senden geçemem bu yeter sanırım.

Yaşama Hevesim... senin sevginle yeniden tutundum hayata . o çok sevdiğim papatyalara bayılarak yediğim çileklere yeniden gülerek baktım... hevesle sevinçle yaşamayı öğrendim...

Zaferlerim... İşte bu!..Seni anlatan en önemli kelime bu bence... Sende kazandım herşeyi...Aşkımı , Sevgimi , Güveni, Saygıyı , İnancı, Mutluluğu, Hüznü bile...
Kısacası ^^Hayatı^^ Senle sende kazandım ..
Seni kazandım...
Ve sen en buyuk zaferimsin..

[L1Square]

Sen mi yazsın bu yazıyı ysf?

[KaKTüS]

A'dan Z'ye yaşamsal saçmalamalar... Sebep doğru, sonuç yanlış...


"Yağ ile bal ede bir söz."

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Glamour ben yazmadım ama bazı yerlerini değiştirdim bana maille geldi

Kaktüs bugün iyiyiz uykun yok sanırım

Bu mesaj Ysf tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 04.10.2007 - 14:10

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Sakın Elimi Bırakma

Ilık rüzgarla gelen bir müzik sesiyle dalıverdim uzaklara; "Aşık olmak günahsa ben bir günahkarım, pişman değilim tanrım…" diyordu yumuşak bir ses… bir sızı saplandı ilk önce kalbime… sensizlik yüreğimi yakıyordu, sana hasrettim… sarı kurumuş yapraklar arasında yürürken rüzgarın yüzüme vurmasıyla kokunu duydum sanki… yalnızdım… mutsuzdum, sen yoktun… ebediyen gitmiştin… Şimdi yanımda olsaydın kollarınla beni sarar, yüzüme dağılan saçlarımı parmaklarınla düzeltirdin.. iki taraftan kulaklarımın arkasına sıkıştırır, "Böyle daha güzel aşkım"derdin… yüzüme düşen saçlarıma tuzlu gözyaşlarım karışıyor şimdi. "Sakın ha ağlama, seni birgün bile ağlarken görmek istemiyorum" derdin bana… şimdi bir yerlerden bakıyorsa gözlerin üzülüyorsundur… ama gözyaşlarıma söz geçiremiyorum sevgilim... Hani biz sonsuza kadar mutlu olacaktık? Hani birbirimizi terketmiyecektik? Neden beni tek başıma bırakıp gittin aşkım.? Kaza haberin geldiğinde inanamadım… evimizden nasıl çıktığımı bile hatırlamıyorum… hastanede seni öyle kanların içinde baygın bir şekilde görünce dünya başıma yıkıldı… elini tuttum ve sen gözlerini açtın "Sakın ha! Sakın elimi bırakma" dediğin zaman bile "Gözlerindeki ormanda yağmur yağmasın" dedin… yanaklarımdan süzülen sicim gibi yaşlar yüzüne döküldüğünün farkında bile değildim.. ameliyathanenin kapısına kadar elini hiç bırakmadım ve mecburen elini ayırdılar benden… saatlerce o odada kaldın… çıktığın zaman komadaydın… doktorlar ümitsizce gözlerime bakıyordu… seni odana götürdüler.. neydi, neden o makinaları vücuduna bağlamışlardı.? Sen yaşayacaktın.. beni bırakmayacaktın yemin etmiştin..yavaşça elimi elinin üzerine koydum.. hiç kıpırdamıyordun… günlerce başucunda bekledim… farkında bile değildin… hep uyuyordun… yanında seni beklerken; geçirdiğimiz günler bir film şeridi gibi gözlerimden geçti… beni kızdırmaların, sinirletmelerin ve ondan sonra gönlümü almak için bütün evi ben yokken çiçek bahçesine çevirmen… doğumgünlerimizde birbirimize aldığımız müzik kutuları… hani son doğumgününde sana mavi bir kazak almıştım da hemen giyip mankenlik yapmıştın ya ve ben seninle dalga geçmiştim sen de pastayı alıp yüzüme yapıştırmıştın ve sonra da bütün evi pastayla alt üst etmiştik… ne kadar deliymişiz, ne kadar aşıkmışız… mavi kazağını son gördüğümde kanlar içindeydi.. kaza günü onu giyiyormuşsun meğer… çok sinirlettin beni, nasıl çıkacak şimdi kazaktaki kan lekeleri? Olmadı şimdi, iyileşir iyileşmez kazağını sen yıkayacaksın.. onu sana ben aldım atmak olmaz ki… Hala uyanmadın… bir hafta geçti hiç bir kıpırtı yok…doktorların biri gidiyor biri geliyor.. söyledikleri hiçbirşeyi artık anlamıyorum.. bu arada o yağmurlu gün geldi aklıma.. bisikletlerle yarış yaptığımız o gün.. hani ani bir yağmur başlamıştı da eve zor yetişmiştik.. balkonda durup yağmuru izlerken bir gün bebeğimiz olursa ismini Yağmur koyalım demiştik… bizim yağmurumuz yaz yağmuru olsun demiştik… Ve bir gün daha geçti işte, yanında sen o yatakta hareketsiz yatarken bir gün daha geçti… elim elinde.. ve başım yatağın yanında, kendimden geçmişim.. ve aniden elin elimde kıpırdadı.. aniden kırmızı, şiş gözlerimi sana çevirdim… ve gözlerini açtın… o halinle bile gülümsüyordun bana… dudaklarına küçücük bir öpücük kondururken sessizce gözlerimden yine bilinçsizce tuzlu gözyaşlarım dudaklarına düştü… kızar gibi yine baktın bana… "Tamam" dedim "Ağlamıyacağım…" Gözlerime baktın buğulu… hiç beklemediğim bir anda dudakların kıpırdamaya başladı "Affet beni" dedin, "Birbirimizi terketmiyecektik, hala daha da seni terketmedim ama…." dedin ve gerisini duymak bile istemiyordum, parmaklarımla dudaklarını kapattım, "Konuşma, yorulma, sonra konuşuruz" dedim ama başınla "Şimdi" dercesine işaret ettin… "Şehre inmiştim, yıldönümümüz için beğendiğin tek taşlı pırlanta yüzüğü alacaktım, aldım da… yanında 25 tane gül vardı, arabanın torpido gözünde yüzüğün, koltukta da güllerin vardı" dedin… ve devam ettin "Hayatımda geçirdiğim en güzel yılları seninle paylaştım, gözlerim, kalbim hep yanında olacak, arabadan emanetlerini almayı unutma" dedin bana… gözlerimdeki yaşları artık durduramıyordum… "Bir dahaki sonbahara yürüdüğümüz yolda yanlız yürüyeceksin ve çok güçlü olacaksın, beni affet aşkım seni bensiz bırakıyorum, seni canımdan çok seviyorum, son bir öpücük ver bana" dedin ve bir elim elinde bir elimle alnını okşarken istediğini yaptım dudakların sıcaktı ve aniden makineden ince bir ses geldi, elin elimden kopuverdi…. Gözlerin yavaşca kapandı…. Doktorlar koşup geldiler… öylece orda kalıverdim hareketsiz kaldım, donmuştum, sen yoktun artık… doktorlar seni götürdüler… artık sen yoktun, yanlızdım.. Ve şimdi sensiz geçen ilk sonbahardayım… yürüdüğümüz yolda kurumuş yaprakların arasında tek başınayım. Arabadan bana getirdikleri emanetlerimin biri evde diğeri parmağımda… yüzüğünü yaşadığımı sürece parmağımdan, güllerini yatağımın yanından hiç ayırmayacağım… mavi kazağını yıkadım, temizledim… yastığının üzerinde duruyor.. Hazan mevisimi, hüzün mevsimi… aşk mevisimi.. ayrılık mevsimi… Kulağımda bana söylediğin şarkıyla yürüyorum tek başıma söz verdiğimiz gibi sarı yapraklı yolda....

"SANA RÜYA DIYEMEM, SENDEN UYANAMAM KI
NEREDE OLURSAN OL, SENINLEYIM BEN SANKI
BULUTLU GÜNEŞIMSIN, SEVGILIMSIN BENIMSIN
YAZ YAÐMURUM, KIŞ GÜLÜM, NEŞEMSIN KEDERIMSIN
SENINLE DOLU DÜNYAM, GÜNDÜZÜM GECEM SENSIN
ÖLSEMDE AYRILAMAM, BENLIÐIM RUHUM SENSIN..."

Biliyorum her an her saniye benimlesin, beni izliyorsun. Iyi ki şarkılar var ve şiirler. Sen sözünü tutmadın, beni bırakıp gittin. Belki birgün aşkım... Bu yağmurlar diner ve biz yine birlikte oluruz hiç ayrılmamacasına.

"HER YERDE HATIRAN VAR, HERŞEY SENINLE DOLU
HERŞEYDE SENIN IZIN, BU YOL AŞKININ YOLU
ALAMAZ BIN SEVGILI KALBIMDEKI YERINI
SANKI IÇIMDE AÇAR BU SARMAŞIK GÜLLERI.... "

Iyi ki şarkılar var...

Alıntıdır

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Üniversiteli delikanlı Kolejli kıza bir voleybol maçında rastladı. Okul salonundaydı maç. Tribünsüz,minik bir salon.. Seyircilerle, oyuncular arasında, sahanın çizgisi vardı sadece..O kadar yakındılar..
Delikanlı, bu tatlı, bu güzel, bu dünyalar şirini kızı ilk defa görüyordu takımda.. Hoşlandığını, fena halde hoşlandığını hissetti. Az sonra bir şeyi daha hissetti. Uzun zamandan beri maçı değil, o güzel kızı izlediğini.. Kız servis atarken hemen önünden geçti. Göz göze geldiler.. Kız gülümsedi..
Delikanlı, çok popülerdi o yıllarda.. Kız onu tanımış olmalıydı. Kim bilir, belki kız da ondan hoşlanmıştı.. Belki de delikanlı öyle olmasını istediği için ona öyle gelmişti.. Set değişip, takım karşıya gidince, delikanlı da yerini değiştirdi, o da karşıya gitti.. Üçüncü sette tekrar eski yerine döndü.. Kız da gidiş gelişleri fark etmişti galiba.. Bir defa daha gülümsedi. Manidar.."anladım" der gibi bir gülümseyişti bu...
Delikanlı o hafta boyu hep bu dünyalar şirini kızı düşündü.. Pazar günü, sabahın köründe kalktı, erkenden oynanacak maçı, ne maçı canım, o dünyalar şirini kızı görmek için..
Delikanlı artık kızın hiçbir maçını kaçırmıyordu.. Dahası.. Ankara Koleji'nin her dağılış saatinde, okul civarında oluyordu, onu bir kez daha görmek için.. Karşılaştıklarında, hafif çok hafif bir gülümseme, çok minik bir baş eğmesi ile selamlaşır olmuşlardı.. Bir defasında, yaptığına sonra kendisi de günlerce güldü.. O gün gene tesadüfmüş gibi, okul dağılışı kızın karşısına çıkmış, gülümseyerek selamlamış, sonra arka sokaklara dalıp, yıldırım gibi koşarak, bir blok ötede gene karşısına çıkmıştı. Kız bu defa, iyice gülmüştü.. Karşısında, sözüm ona ağır ağır yürüyen, ama nefes nefese delikanlıyı görünce..
Delikanlı, voleybol takımının kaptanını iyi tanıyordu. Arkadaştılar. Sonunda bütün cesaretini topladı, kaptana açıldı.. O kızdan fena halde hoşlanıyordu. Galiba kız da ona karşı boş değildi. Bir yerde, bir şekilde tanışmaları gerekiyordu.. O zamanlar, bu işler böyle oluyordu çünkü.. Kaptan "tabi" dedi.. "bu hafta sonu güzel bir konser var. Biz onunla gitmeye karar vermiştik zaten. Sen de gel. Hem konseri birlikte izleriz, hem de tanışırsınız.."

"Mutluluk işte bu olmalı" diye düşündü delikanlı.. "Mutluluk işte bu!.."

Ve konser gününe kadar geceleri hiç uyuyamadı.. Konser gününü de hiç ama hiç unutmadı.. O ne heyecandı öyle.. Konserin verildiği sinemanın kapısında tanıştılar.. El sıkıştılar.. O güzel ele dokunduğu anı da hiç unutmadı delikanlı.. Kaptan, salona girdiklerinde, ustaca bir manevra daha yaptı. Delikanlı ile dünyalar şirini kız yanyana düştüler.İnanamıyordu delikanlı.. Onunla nihayet yanyana oturduğuna, onun sıcaklığını hissettiğine, onun nefesini duyduğuna inanamıyordu.. Biraz önce tanışırken tuttuğu el, bir karış ötesinde öylesine duruyor, delikanlı, sahnede dünyanın en romantik şarkısı söylenirken –o an dünyanın bütün şarkıları dünyanın en romantik şarkısıydı ya- o eli tutmak için öylesine büyük bir arzu duyuyordu ki içinde.. Ama uzatamıyordu işte elini.. Her şey böyle iyi giderken, yanlış bir hareketle, onu ürkütebileceğinden, incitebileceğinden öylesine korkuyordu ki..
Sonunda dayanamadı, sanki kolu uyuşmuş gibi, uzandı..Kolunu kızın koltuğunun arkasına koydu.. Kızın omzuna değil.. Koltuğun üzerine.. Sonra kız arkaya yaslandı.. Bir kaç saç teli, delikanlının elinin üzerine dokundu.. Kalbi yerinden fırlayacak gibi atıyordu artık genç adamın.. Dünyalar şirini kızın saçları eline dokunuyordu çünkü.. Konserden çıkarken, kız, şakalaştı.. "Sizi her maçımızda görüyoruz. Alıştık nerdeyse.. Yarın Adana'da da maçımız var.. Gözlerimiz sizi arayacak.."
Hayır, aramayacaktı. Delikanlı o anda kararını vermişti çünkü.. Cebinde onu otobüsle Adana'ya götürüp getirecek, hatta öğle yemeğinde bir de Adana kebap yedirecek kadar para vardı.. Gece yarısı kalkan otobüse bindi.. Sabah erkenden Adana'ya indi. Maç saatine kadar başı boş dolaştı. Salona erkenden girdi, en ön sıraya tam servis köşesine en yakın yere oturdu.. Takımlar sahaya çıkarken, salondaki en heyecanlı seyirci oydu. Maç falan değildi sebep tabii.. İlk sette kız farkında bile değildi onun.. Nerden olsundu ki.. İkinci sette öbür tarafa gittiler.. Döndüklerinde, ügüncü sette kız fark etti delikanlıyı..Yüzünde çok ama çok şaşkın bir ifade, biraz mutluluk, biraz da gurur vardı sanki.. Ankara'nın hele Kolejde çok popüler bu delikanlısının onun için ta oralara geldiğini bilmenin gururu..
Maç bitti. Kız soyunma odasına, delikanlı garaja gitti. Tek kelime konuşmadan.. Konuşmaya gelmemişti ki.. Kız "keşke orada olsaydın" demişti. O da olmuştu işte.. Hepsi o.. Ona o kadar çok şey söylemek istiyordu ki aslında..
Bir gün üniversite kantininde gazete okurken, iç sayfalarda bir şiire rastladı. Daha doğrusu bir şiirden alınmış bir dörtlüğe.. Söylemek istediği her şey bu dört satırda vardı sanki.. Bembeyaz bir karta yazdı o dört satırı.. Öğleden sonrayı zor etti, Kolejin önüne gitmek için.. Kızın karşıdan geldiğini gördü. Koşarak yanına gitti. "Bu sana" diye kartı eline tutuşturdu ve kayboldu ortadan.. Kız, Necip Fazıl'ın dört satırını okurken..
"Ne hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar...
Ne de şeytan bir günahı
Seni beklediğim kadar!.."
Ertesi gün öğleden sonra, tarif edilemez heyecanlar içinde Kolejin önündeydi gene.. Kız karşıdan geliyordu.. Bu defa yanında arkadaşları yoktu. Yalnızdı.. Yaklaştığında işaret etti delikanlıya.. Gözlerine inanamadı genç adam.. Onu yanına mı çağırıyordu yoksa.. Evet, çağırıyordu işte.. Kalbinin duracağını sandı yaklaşırken.. "Sana bir şeyler söylemek istiyorum" dedi kız.. O da heyecanlıydı, belli.. "Bak iyi dinle.. Dünkü satırlar için çok teşekkürler.. Herhalde hissettin, ben de senden hoşlanıyorum. Ama senden evvel tanıdığım birisi daha var. Ondan da hoşlanıyorum ve henüz karar veremedim, hanginizden daha çok hoşlandığıma.. Ve de şu anda, onu terk etmem için bir sebep yok.."
"O zaman karar verdiğinde ve de eğer seçtiğin ben olursam, hayatında başka kimse olmazsa, ara beni!" dedi, delikanlı ikiletmeden.. Ayrıldı kızın yanından.. Bir daha voleybol maçına gitmeden, bir daha okul yolunda önüne çıkmadan.. Bir daha onu hiç görmeden..
Yıllarca sonra Levent Yüksel'in söyleyeceği şarkıdaki Sezen Aksu'nun sözlerini o zaman biliyordu sanki. Aşk "onurlu" olmalıydı.. Günlerce, haftalarca, aylarca bekledi.. Tıpkı, kıza verdiği o dörtlükteki gibi bekledi.. Hastanın sabahı, şeytanın günahı beklediği gibi bekledi.. Heyecanla bekledi. Hırsla, arzuyla bekledi. Umutla, umutsuzlukla bekledi. Bazen öfkeyle bekledi.. Ama bekledi.. Başka hiç kimseye bakmadan, başka hiç kimseyi bulmadan bekledi. Bir gün bir şiir antolojisinde şiirin tamamını buldu.. İki dörtlüktü şiir.. İlki kıza verdiğiydi.. Bir ikinci dörtlük daha vardı orada.. O dörtlüğü de bir kartın arkasına dikkatle yazdı.. Cebine koydu..
Bekleyiş sürüyor, sürüyordu.. Okullar kapandı, açıldı.. Aylar, aylar geçti..Bir gün delikanlı kızı aniden karşısında gördü.. "Günlerdir seni arıyorum" dedi kız. "Günlerdir seni arıyorum. İşte sana haber.. Artık hayatımda hiç kimse yok!.."
"Yaa" dedi delikanlı.. "Yaa" dedi sadece.. Kalbi heyecandan ölesiye çarparken, aylardır ölesiye beklediği an gelip çatmışken, ağzından sadece bu ses çıkmıştı: "Yaaa!.."
Cebindeki artık iyice eskimiş kartı uzattı kıza.. "Sana bir şiirin ilk dörtlüğünü vermiştim ya bir gün.." dedi. "Bu da sonu onun..."
Sonra yürüdü gitti, arkasına bile bakmadan.. Kız ikinci dörtlüğü oracıkta okurken..
"Geçti istemem gelmeni
Yokluğunda buldum seni.
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme artık neye yarar!.."
Aradan yıllar, çok ama çok uzun yıllar geçti. Delikanlı bugün hala düşünüyor.. O uzun, çok uzun bekleyiş mi öldürmüştü aşkını? Ya da beklerken, ölesiye beklerken hayalinde öylesine bir sevgili yaratmıştı ki, artık yaşayan hiç kimse bu hayali dolduramazdı.. O sevgilinin kendisi bile.. Hayalindekini canlı tutmak için mi, canlısını silmişti yani?.. Ya da.. Ya da.. Bir şiirin romantizmine mi kapılmış, bir delikanlılık jesti uğruna, mutluluğunun üzerinden öylece yürüyüp mü gitmişti acaba?
Delikanlı bu soruların cevabını bugün hala bilmiyor.. Bilmediğini de en iyi ben biliyorum.. Çünkü, o delikanlı, bendim!...


Alıntıdır

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Hadi gel yine dans edelim...

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Bugün sensiz, sensizliğe uyandım..
Kayalara çarpan dalgalar misali..
İçimde fırtınalar koptu.
Sensizliği hak etmemiştim!
Ne nefes almayı, ne de yaşamayı..
Sensiz sensizliği yaşarken, içimde hep SEN vardın!
Bu nasıl sensizlik?!
Şimdi sensiz "sensizliğimi" noktalıyorum...

Gidiyorum....

Zor olsada başarmak için uğraşıyorum.. Kendimde büyük azim görüyorum. Bundan olsa gerek.. Kendime güvenmesem, bırakamazdım seni, oysaki.. Ama artık çok geç.. Sensizliğe her sabah uyanışımda, sanki sensizliğin rüyasında.. Her sabah uyandığında, ayrı bir rüyada...

Biliyorum.. İmkansızdın sen! Anlamalıymışım önceden.. Yanılmışım bakışlara, oysaki....

Bitti işte bir gün daha..
Ayrılık vakti geldi çattı.
Gidiyorum işte, yokluğuna..

Elveda....

Zordur elvedalar.. Basit gibi görünen, zor bir denklem.. Çözülmesi zor bir soru.. Çözmeye çalışan iki şahıs.. Ve yine sonuç vermeyen formüller... Sırf bunlardan usandığım için gidiyorum(!) Belki başka bir yerde, başka bir zamanla ve başka bir kişiyle çözmek umuduyla gidiyorum.. Sana yakışan vedalar bırakıp gidiyorum..

Sonu geldi yine işte..
Sen zaten bilmesen de..
Çölümdeki suyum da kurudu.
Bana artık "elveda"lar yakışır oldu...

Bazen kolay gibi göründüm ben sana.. Aslında öyleydim.. Herşeye, herkese hayır diyebilirdim ama bir sana lafımı geçiremezdim. Acizliğimden! Yoksulluğumdan! Kimsesizliğimden!

Ama artık herşeyin farkındayım.. Bilerek, isteyerek kalbini gömüyorum.. Yaşamda ve ölümde, hastalıkta ve sağlıkta, herşeyi bilerek ;

Gidiyorum....

Gözünaydın... Artık YOK'um..!!

[Canan]

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Ağlama sil göz yaşlarını ne konuştuk biz seninle

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Her yıldız gittiğinde bir düş kalır içimde
Sen döndüğünde ben sadece kayan yıldıza aldanırım
Gözlerim her zaman ki gibi seni ister
Sensiz olmaz, sensiz yapamaz gökteki yıldızlar...

Sen şimdi sadece denizden bakılınca
Kıyıya vuran küçük dalgalar gibiydin
Ben ise mehtab da duran garip bir aşık
İkimiz sadece kayan bir yıldız da buluştuk...

Bu kalp her zaman aşk için atar
Gözlerim her zaman bulutlara dalar
Her şeyim sendin kayma dur solmayan yıldız
Yüreğimde kalan son bir ateş gibiydin...

Sensiz gece olmaz dı bu liman da
Gecelere bakmazdı gözlerim
Ellerini ilk kayan yıldız da tuttum
Dudaklarını da son kayan yıldızda öptüm...

[_KajmeraN_]

Ama artık herşeyin farkındayım.. Bilerek, isteyerek kalbini gömüyorum.. Yaşamda ve ölümde, hastalıkta ve sağlıkta, herşeyi bilerek ;

Gidiyorum....

Gözünaydın... Artık YOK'um..!!

Budur!

[sevoş]

güzel mi ne

[Arjantin Cad.-ANKARA]

bence güzel ama senin şiirleri tutmaz

[Arjantin Cad.-ANKARA]

aşk her damlaya düşen neşeymiş pehhh

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Oyuncakları bırakıp yüreklerle oynayalı; oyunların adı "AŞK" kaldı......

[Arjantin Cad.-ANKARA]

[Arjantin Cad.-ANKARA]

[Arjantin Cad.-ANKARA]

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Aşk 29 harftir...

A
Herkes için bir keredir.
O yüzden başta olandır.
O yüzden başlatandır.
O yüzden aşk A’dır…

B
Bir iyi şeydir
Aşk çocuktur.
Asiliğin en yakışanı,hesapsızlığın en şovalyesidir.

C
Ceylandır aşk…
Sen hiç Leyla’yı gördünmüdür
O yüzden buralıdır
O yüzden dağlarda gezen ceylandır..

Ç
Çaresiliktir,aşk…
Çareyi unutmanın çaresizliğidir.
Çıkışsızdır aşk.
Köprüden geçerken son çıkışı hep geçmektir.

D
Darmadağındır,aşk…
Hesaba,endazeye,tartıya,ölçüye gelmez.
En büyük sermayesi,bildiği gibi olması,en vurucu yanı canının çektiği gibi varolmasıdır.

E
Endişenmektir,aşk…
Başkalarının ne düşündüğünün umrunda bile olmamasıdır.
Ama ya o?
Onun ne düşüneceğidir aşk…

F
Farkında olmaktır aşk
Umudunu sürekli açık tutmaktır
Aşk zaten her daim bir keşfetme hali değilse nedirki?

G
Galibadır,aşk…(mı?)
Birine galiba aşık olmazsınız
Körkütük olablirsiniz ama…

Ð
Ðaşiyedir,aşk…
Her şeyi saran kaplayan,değşeti herşeye ulaşan günde
bir himmet aramanın,aşkın anayasasını oluşturan muhabbetin bir işe
yaramasını ummaktır.

H
Hakikattır,aşk…
İstemektir,kesitisiz arzu etmektir.
Geçeceği yollarda,yüzünü görmek umuduyla saatlerce
beklemeyi göze almaktır.Sevdiği çiçeğin adını öğrenmek
için deli gibi ansiklopodi karıştırmaktır.

I
Iscacık benekleridir çocukluğumuzun,aşk…
İlk uykusuz gece İlk defa gökyüzüne salıncak kurup
dünyanın hayhuyuna yüz çevirmektir.

İ
İlktir aşk!
İlk erkeğin,ilk kadına,ilk bakışıdır…

J
Jilet kesiğidir,aşk…
Aşk,adamı berhava eder.
Aşk,insanın elinden jilet yumuşaklığında tutar

K
Kaderdir,aşk…
Aşka irade tesir etmez…

L
Leyla’dır,aşk…
Leyla kadar yakın ve bir okadar da uzaktır aşk..

M
Masumuyettir,aşk…
Aşka düşmek tüm kötülüklerden,tüm hatalardan,tüm
yanlışlardan azad olmaktır…

N
Nefestir,aşk…
Aşksız yaşayamaz insan
Aşk sevgiliyi derin derin içine çekmektir…

O
Olağanüstüdür,aşk…
Ne beklenen gelir,ne gelen beklenir…

Ö
Öndedir,aşk…
Yönetendir,karar verendir,
Tutarsız kılandır aşk…

P
Paylaşmaktır,aşk…
Hayatı çoğaltmak için paylaşmaktır,sahip olduğun herşeyi…

R
Rüyadır,aşk…
Hiç bitmesin istediğimiz bir rüya…

S
Siyah beyaz bi filmdir aşk.
Siyahı fazladır nedense…

Ş
Şimdi gitmektir aşk…
Bütün sabahları,bütün senli günleri şimdi alıp
götürmektir.

T
Tutkudur,aşk…
Seni akşam ilk defa beklemektir…

U
Umuttur,aşk…
Aşık unutmaz ve dahi unutulan aşk değildir…

Ü
Üzüm gözlüdür,aşk!
Aşk delidir deliliği sever…

V
Ve aşktır!
Bir vahadır insanı en ümitsiz çöllerde bile suya erdiren!

Y
Yaydır,aşk…
Böğründe en derin hatıraları taşıyandır…

Z
Zaferdir,aşk…
Tek bir şarkıyla,tek bir şiirle,tek bir kırmızı gülle kazanılan…

alıntıdır.

Bu mesaj Ysf tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 29.11.2007 - 21:55