Ya biz:
Binde bir karşımıza çıkan dostluk,
Arkadaşlık, sevgililik,fırsatlarını ne yapıyoruz?
Akşam üstünün bir saatinde yorgun gövdemizi
Yaslayıp mırıl mırıl konuşabilecegimiz,
Omuza dolanan bir kolun,
Başımızı yaslayabileceğimiz bir omuzun,
Belimizi kavrayan bir elin,
Uzun yollara dayanıklı aşkların sahibi,
Karşımıza çıktığında tanıyabiliyormuyuz onu?
Değerini biliyor,
Biricikliğini
Benzersizliğini anlayabiliyormuyuz
Yoksa hayatı sonsuz
Fırsatları sayısız sanıp kendimizi,
Bir başkasına,
Bir yenisine ertelerken
Hayat yanımızdan geçip gidiyormu
Karşımıza zamansız çıkmış insanları
Yolumuzun dışına sürerken bir gün geri dönüp onu
Deliler gibi arayacağımızı hiç hesaba katmıyormuyuz?
Hayat her zaman cömert davranmaz bize
Tersine çoğu zaman zalimdir
Her zaman aynı fırsatları sunmaz
Toyluk zamanlarını ödetir
Hoyratca kullandığımız arkadaşlıkların
Eskimeden yıprattığımız dostlukların
Savurganca harcadığımız aşkların hazin hatırasıyla
Yapayalnız kalırız birgün
Bir akşam üstü yanımızda kimse olmaz yada olanlar
Olması gerekenler değildir.Yıldızların bizim için
Parladığını görmeyen gözlerimiz, gün gelir
Hayatımızdan kayan yıldızların gömüldüğü maziyle kirlenir
Kedilerin özel bir anını yakalamak gibidir kendi
Hayatımızdaki olağanüstü anları ve olağanüstü kişileri
Yakalamak bazılarının gelecekte sandıkları
BİRGÜN
Geçmişte kalmıştır oysa hani şu karşıdan karşıya
Geçerken trafik ışıklarında rasladığımız
Omuzunun üzerinden şöyle bir baktığınız sonrada boşverip:
Nasıl olsa ilerde birgün tekrar karşıma çıkar
Dediğinizdir.
Oysa tamda o gün bu zalim şehri terketmiştir o,
Boş yere bu sokakalarda aranırsınız.