...Beni unutma...
Katlanıp atılmaya layık karalanmış bir kağıt olsam da;
Beni Unutma
Unutma beni; silik bir hatıra olsam da
Rüzgarda ufalanıp savrulmuş bir kalbim varsa da..
Sonbaharda kuruyup ayaklarının dibine düşen bir yaprak olsam da
Beni unutma...
Karanlıkta farkedilecek bir parıltım dahi yok ama;
Sen bu kurumuş gülü (papatyayı) yine de unutma
Işığım yok, güneşim yok, baharım, yeşilim, rengim yok
Ama bir de sen beni yok sayma beni unutma
Cennetten kovuldum, sokaklarda uyudum,
Yusuf oldum, kuyulara atıldım
Ateşlerde soğudum, İbrahim`i buldum;
İsmail oldum, ıssız çöllerde bırakıldım,
Unutuldum ama kimseyi unutmadım
Unutmadım ayağımı ıslatan damlayı bile
Unutmadım üstüne bastığım toprağı bile
Dağlarda ovaları; ovalarda karları unutmadım
Göklerde gezdim, yerleri unutmadım
Varlar hep aklımdaydı
Yokları bile kalbimden silemedim
Unutmak insana yakışmaz, unutmayı sevmedim
Kendim için değil,
Senin kalbinde bir siyah leke olmasın diye söylüyorum inan;
BENİ UNUTMA
Unutma! Unutmak günahtır, bunu unutma, BENİ UNUTMA...
İsmail Acarkan / Gül Aşkın Ülkesidir