Başlarken şiire seni unuttuğumu hissettim
Sen kurşun kalem gibiydin seni yazınca silmesi kolay
Gönlümün her noktasından sildim ki seni
Geri dönsen de artık yazamazsın kalbime adını
Bi tanem kelimesini her duyduğum da
Senin o masum gülüşün geldi
Beni çok üzdün sen belki de beni sevmedin
Ben ise bu aşka her şeyimle kilit vurdum
Şimdi deseler ki geri dönse elini tutsa
Düşünmeden hayır derim acıdı kalbim soldu gülüşlerim
Sensizde olmaz derim
Gittiğin de en son sözün hep aklımda
Solan güneş gibi yapa yalnız kaldı kalbim
Artık dönsen de açmaz aşk için yüreğim
Bana yazık etmedin ki sen
Kendi neşeni kendi hüznünü ve benim küçük kalbimi kaybettin
Artık sen olmayacaksın aşk olmayacak
En güzeli de senin kalbinde ben olmayacağım
Günlerin beni düşünmekle geçmeyecek
Artık canımı acıtamayacaksın
Ben sevdamı da bildim ağlama mı da
Sen ise bana hep güldün bana zamansız sevdirdin kendini
Şimdi ne oldu söyle anlamsız bir bitiş
Aşk demek değil giderken gülmek
Sen şimdi bu aşkı unutsan da
Sana son sözüm doğan güneş kadar
İçimi ısıtacak seninle olan aşkım
Bittiğinde ise ay gibi ışıldatmayacak...