herkes arkadaş arayıp duruyor, ya nette, ya dış dünyada...herkes bir boşlukta sanki, tutunacak bir dal arıyor....tuttuğu dallar elinde kırılmış, ama gene de arıyor...çünkü tuttuğu dalın kırılmasıyla uçuruma düşen biri, parçalanıp ölmemek için yeni bir dal bulmak zorunda...
var mı sağlam bir dal acaba, yoksa tuttuğumuz tüm dallar incir dalı mı çıktı?
ben arkadaş aramıyorum, çünkü biliyorum bulamam, herkesi kendim gibi sanıp iyi niyetlere büründüm..ama sonuçlarını gördüm...şimdi "herkes"le "ben"i ayrı bir kefeye koyma vakti. ama ben her şeye rağmen bir incir dalı olmayacağım başkası için. siz ne dalı olursanız olun. ister incir, ister zeytin, ister kestane......