0
Sosyalizm'i anlamak için alim olmaya gerek yok sanırım.
Hiçbir Sağlam temeli olmayan bu Dünya görüşüyle daha üniversite yıllarında tanışmıştım.
Ellerine Kırmızı bayrakları alıp,Antiamerikan sloganlar atmaktan başka birşey bilmeyen okul arkadaşlarımın aksine, Sosyalizmi derin derin araştırmıştım.
Ve derin çelişkilerle dolu bir ideoloji olduğunu anlamam pek de uzun sürmedi.
Sosyalizmin insan eşitliğinden anladığı tek şey
Tek tip insan modeli'dir.
Bütün halkı müreffeh ve rahat yaşatmak yerine,Devlet gücüne dayalı bir derebeyliği modelini benimseyen sosyalizm, Demokrasiden de nasibini almamış bir modeldir.
Darwin'in evrim teorisi gibi saçma bir inanışın arkasına sığınarak
Dinsizlik ve maneviyatsızlık yaratmak isteyen sosyalizm,Bugün sadece Kuzey kore de mevcuttur. ve zavallı kore halkı dünyanın en sefalet çeken halklarından biridir.
Kominist olduğu iddia edilen Çin ise büyük bir kapitalist etki altına girmiştir, mao nun resimlerini ders kitaplarından çıkarmıştır,ve sosyalist ideoloji önümüzdeki 10 yıl içersinde tamamen çökecektir,uzmanların görüşü bu.
Sozyalizmde Mao, Che guevara, Fidel castro gibi halkına en küçük bir katkı da bulunmamış insanların şehir efsanesine dönüştürldüğü ise bir gerçektir.
1980 öncesinin devsol,devyol,ve tkp lileri ise bugün AK Partiden milletvekili adayı olabilmek için birbirleriyle yarışmaktadırlar.
Ve en azılı sosyalistlerden biri olan Doğu Perinçek bile, Artık Cuma namazlarında boy göstermektedir(ne mutlu o na). yani kısacası sosyalizm'in ömrü çok kısa sürmüştür. Oysa ki islam temelleri üzerine kurulan Osmanlı imparatorluğu 700 yıl dünyayı yönetmiştir.
Kendi görüşlerimi bırakıp bir alıntı ile bitireyim.
SOSYALİZM
İlk anda kapitalizme karşı ekonomik bir reaksiyon olarak doğup daha sonra bir hayat tarzı , yaşam biçimi (din) haline gelmiş devrimci bir ideolojidir. Kurucuları tarihin en büyük kahini, falcısı olan ( insanlık tarihinin en büyük kehanetinde bulunup, binlerce yıllık geleceği okuyup, insanlığın kapitalizmden komünizme geçip, geleceğin dinsiz, özel mülkiyetsiz, sınıfsız bir toplum alacağını ileri süren ) Karl Marx ile F. Engels’tir
Marx, ezilen işçi sınıfının öncelikle batı Avrupa’da ( İngiltere, Fransa, Almanya ...) ihtilal ile üretim amaçlarını ele geçirip , iktidara geleceğini savunurken ilk yanlış kehanetinin ortaya çıkması işin 1917 yılına gelinmesi gerekmektedir. 1917 Şubat ihtilali Rusya’da kapitalizmin kötü yüzünü görüp ayaklanması teorisine dayanan işçi eylemleri yerine çarlığa karşı ayaklanan ihtilalcilerin, kapitalizm dönemini yaşamadan toplu ayaklanması ile Rusya’da başlar. ( günümüzde komünizm taraftarları Rusya’da komünizm çöküşünün, bu aşamadan, kapitalizm aşamasından geçilmeden ihtilal yapılmasına bağlamaktadırlar...). Komünizm adının geçtiği her yerde olduğu gibi Paris komünü, Rus ihtilali ... her ihtilal provasında binlerce insan öldürülür. Rus ihtilalinde de 15 milyon insanın katlettiği ileri sürülmektedir.
Böylece ilk devrim batı avrupada değil ( her konuda olduğu gibi bu konuda da) Marx’ın tahminlerinin dışında bir ülkede, Rusya’da olur.
Rus ihtilali lideri Wlademir İlyiç Lenin hakkında, hayatının son dönemlerinde Stalin tarafından tutsak gibi bir özel bakımhanede tutulurken bağırarak, çıldırarak ölmesi dışında bildiğimiz Marx‘ın bilimsel sosyalizmini günün şartlarına göre yorumlayıp, burjuvazının (zengin zümrenin) iktidarı yerine ploreteryanın ( emek sarf eden sınıfın) mücadelesini ve sosyalist toplumun oluşması için teorilerini ileri sürdüğüdür.
Leninden sonra Stalin Rusya’nın başına geçer. Rakiplerini çeşitli hilelerle öldürtür ( başta Troçki olmak üzere, Leninin yakın dostu Zinoviev ve Kamenev... Kendine sadık olan Pavel, Yakovlev, Rikov, Leninin sağ kolu Buharin, Sirtsov , yakın dostu Lominadze, Petrovski, Demçenko, Kossior, Eikhe, kayın biraderi Redens, Lomov, Kiril Kin, Basulin, Treivas, yakın arkadaşı Sergo, Stalinci Kossior ... gibi). 1938 yazında, bir yıl önceki 86 kişilik merkez komüteden sadece 3 kişi sağ kalmıştı. 1934 merkez komitesinin üçte ikisi kurşuna dizilmişti. Parti üyesi bir milyon , üye olmayan 7 milyon kişi tutuklanmıştı...
Stalin iktidara gelince Lenin adını silmeye, kendini çok okuyan kültürlü biri gibi göstermeye çalışır. Leninin karısı Nadezda’yı kötüleyen, yemekte dosta sohbet ettiği kişileri az sonra tutukladan ( Yakovlev gibi...) iyi bir örgütçü fakat hileçi, despot, açımasız yalnız kalmaktan nefret edip bunalan, doğuştan vahşi yaratışlı (danstan yorulmuş kızını dansa davet edip “yoruldum” cevabı üzerine eli ile saçlarını kavrayıp çeke çeke salonun ortasına getirmesi ... gibi) kızı Suetlanka’nın ülkesinden kaçıp ABD’ye iltica ettirecek kadar soğuk, duygusuz. Kimseye güvenmeyen, iyi içki içen, hayatının sonlarına doğru hafızası zayıflayan, tek korktuğu kişi olan kendisinden sonra casuslukla suçlanan Beria’dan aşırı çekinen, yanlış kollektif-leşme politikaları ile (1928- 1933) tüm rusyadaki tarım ve hayvancılığın yarı yarıya azalıp, milyonlarca Rusun açlıktan ölmesini özellikle Ukrayna’da yamyamlık olaylarının görülmesine sebep olan, halka baskı ve takip uygulayan başına sansür, işçiyi sarhoş, köylüyü aç bırakan, politbüroyu rantçıların merkezi yapan Stalin, hayatının son zamanlarında felç olur, 1953 yılında olur.
Stalin’den sonraki sosyalist Rusyanın tarihinin tek şansı olan Krusçev, Rusya’nın lideri olur. Her yönü ile ülkede bir reforma girişir. Fakat, Kruşcev’den sonra ülke yeniden Stalinizm çizgisine döner ve 1991 yılında sosyalizm - komünizm Rusya’da çöker.
Marxist- leninist çizgi dışında birde Maoist bir çizgi Çinde ortaya çıkar. İhtilalin ilk yıllarında sosyalist Rusya ile arası iyi olan Mao liderliğindeki sosyalist Çin, zamanla aralarındaki köprüleri atar. Mao Ze Dung ikinci Lenin rölünü oynar ve Rus komünizmini beğenmeyenlere ikinci bir alternatif sunar: Maoizm ve küçük kırmızı kitabı...
Moskova- Leninizm : Tarihi mücadele, sosyalizmle kapitalizm arasındadır ve emperyalizmi (sömürüyü) sosyalist ülkeler ( ve onların lideri (!) Rusya) ve batının ploreteryası ( emekçi - işçi sınıfı...) yenecek görüşünü ileri sürer.
Pekin - Maoizm : Tarihi mücadeleyi işçi sınıfı değil milli bağımsız hareketler kazanacak ( köylü - işçi - tüm milli sınıflar , kendi ülkelerini sosyalist yapacak) ve devrim batı ülkelerinde değil. (Çünkü batı ülkelerindeki sosyalist hareketi Rusya yönlendirmekte idi..) Asya , Afrika, Latin Amerika’da... olacaktır.
Sorunda birleşen iki akım ( Leninizm , maoizim) çözümde ayrılır ve birbirlerine düşman hale gelirler.
Sosyalist bir gözle bakıldığında, sonunca Leninizm’den bir adım daha önde olan maoizim, Leninistlerince, Leninizm’e karşı kapitalist sistemlerce çıkarılmış sosyalist hareketin önüne çekilen bir set olarak görünür.
Mao, tıpkı Stalin gibi ülke genelinde bir baskı rejimi uygular fakat Stalinden farkı bu baskıyı, kadife bir eldivenle, daha demokrat bir görünümde yapmasıdır... Aynı zülüm, sürgün, ölüm, açlık... Sadece görüntü daha ılımlıdır. Fakat öz ve sonuç aynı idi. Maoizmde Çin’de 2000 yılların girmeden ardında gözyaşı, açlık, kan bırakarak biter.
Sosyalizm, ilk başlarda komünizme geçişte bir ara basamak kabul edilirken, zamanla komünizmin yaşam bulma imkanı, pratiğe geçme olasılığı azaltıkca sosyalizm, sosyal demokrasi ve daha sonra demokratik sosyalizm araç olmadan amaç olmaya yükselir.
Fakat genel hatlarıyla sol akım, ekonomideki emeğe verilen değer ile, faizi red etmesi, paylaşım ve ortak değer bilincine ulaştırmadaki teorileri ile olumlu yönleri bulunsa da, Tanrı- Ahireti red etmeleri (dolayısıyla kişilerin vicdanlarını dinlemeden uzaklaştırması ile) karı ret edip ( insanı sömürmeyecek, kar elde etme yolları vardır: Aşırı kar, faizi red etme ile... ), kadına bakış açıları ile ... eleştirilecek ve pratiği asla yaşayamayacak bir düşünce-yaşam tarzı ( batıl bir din) olarak tarihin tozlu rafları arasına girmeye başlamıştır.
Kelime-i Tevhit’in La ilahe ( Hiçbir tanrı yoktur, bir bakıma ateizm) bölümünü söyleyen komünistler İllellah ( Allah’tan başka ibadet edilecek, kanunları kabul edilecek ... hiçbir tanrı yoktur.) bölümüne gelemeden kalmışlardır. Bilimsellik adına yüz sene öncesinin eskimiş bilgilerini ileri süren komünistler, modernizmi savunurken post-modernizimden, psikiyatriyi savunurken anti-psikiyatriden, psiko-lojiyi savunurken parapsikolojiden, tıppı savunurken alternetif tıptan... habersiz görünerek çağın gerisinde kaldıklarını göstermektedirler.
TÜRKİYE’DE SOSYALİST HAREKET
Kurtuluş savaşı esnasında M.K. Atatürk Rusya ile aralarını iyi tutmaya çalışır. Rusya’dan silah, para yardımı almak için yakın çevresine (Bayar, İnönü, Adıvar, Kılıç Ali... ) bir komünist parti (TKP) kurdurtur. Rusya ve Leninde bu yakınlık girişimini karşılıksız bırakmaz, silah ve para ( Hindistan Müslümanlarının topladığı 10 milyon altın paranın 3 milyonunu milli kurtuluş savaşına verip, geri kalanına el koysa da ) yardımı yapar. Fakat kurulan komünist partisine güvenmediği için Lenin kendi yetiştirdiği bir mason olan Mustafa Suphi’ye 10 Eylül 1920’de TKP’yi kurdurtur ve onu Anadolu’ya göndertir. Rus Yahudi eşi ile doğudan Anadolu’ya giren M.Suphi, kuzeyden deniz yoluyla Anadolu’dan kaçmak zorunda kalır. Fakat siyasal ortam onu Karadeniz’de ölümlü biten bir sonuca sürükler. M.Suphi öldürülünce Selanik’li bir Yahudi dönmesinin oğlu olan Dr. Sefik Hüsnü TKP’yi toparlar. Yıllarca TKP kapatılır, illegal devam eder, taraftarları ( Belli, Kıvılcımlı, Hikmet, Sevim Tarı, Serteller, Törler, Tunalı Hilmi, Boranlar...) hapis-takip cezalarına uğrarlar. Zamanla “Tan” kurulur, TKP’nin legal yayın organı olarak.
Legal bir parti ( TİP) kurulana tek TKP yurt içinde (illegal), yurt dışında (Bulgaristan , merkezli- legal) devamlılığı sürdürür.
TKP yurt içinde Ş. Hüsnü, Belli, Kıvılcımlı ile temsil edilir. Yurt dışında ise S.S.C.B destekli olarak (İsmet Bilen) Marat, Zeki Baştımar (Yakup Demir) ... başkanlığında kapanana kadar hayatını sürdürür.
TKP’nin gerek iç, gerek dış temsilcilerinin bilmediği en önemli nokta, S.S.C.B’nin kendini yönetici, birinci lider kabul etmeyen hiç bir sol mücadeleye ( istedikleri kadar devrimci, dört dörtlük komünist olsunlar ...) izin vermeyip acımasızca onları ezip geçtikleri idi. Bu insanlar ( Hüsnü, Belli, Kıvılcımlı...) kendilerini davalarına adamışlardı ama destek göreceğini zannettikleri Rusyaca, sadece bir piyon olarak (sadece kendi ülkelerinin -Rusya’nın- çıkarları için ) kullanıldıklarının farkında değil idiler. Farkına vardıklarında ya eski tüfek olmuşlardı yada dünyada komünizm çökmüş idi.
Mihri BELLİ: M. Mimoğlu, E. Tüfekçi müstear isimlerini de kullanan Belli. Türk solu, dergisi çevresinde bir grup toplar. Her zaman S.S.C.B çizgisinde bir sol hareketi savunur. İdeali için Yunanistan’da komünist gerillalarda, Yunan devletine karşı savaşır, yaralanır. ABD’de eğitim görür. Çeşitli gazetelerde yazılar yazar. Fakat bir türlü S.S.C.B tarafından müspet bir not olamaz dolayısıyla, her hangi bir zamanda gençlere bir lider gerektiğinde Belli S.S.C.B’ce daima listede alt sıralarda yer alır. Bunda onun Gözüpek ve hunharca biri olması ( 1968’e tek) Çin sosyalizmine meyilli, İstanbul Koleji mezunu ve ABD’de yaptığı Yüksek Lisansın tesiri büyüktür. Hatta Bulgar kökenli komünist “Bizim Radyo”, Belli için “CIA ajanı” suçlamasında bile bulunmuştur.
S.S.C.B, illegal TKP’nin dış koluna Zeki Baştımar’ı, Uysal, temkinli, Rus komünist üniversitesini bitirmiş olması nedeniyle Belli yerine lider seçer. M.Belli TKP’nin lider ve teorisyenlerinden 1971’de Belgrad’ta ölen Dr. Hikmet Kıvılcımlı için Dev Genç imzalı bir broşüründe 18 yaşındaki bir gence (Şükrü) cezaevinde tecavüz ettiği için TKP’den atıldığını yayınlar.
M.Belli parti ile sosyalist bir oluşuma, dolayısıyla TİP’e karşıdır. Aynı olumsuz tutumu TKP’nin yurt dışı koluna karşı gösterir. Belli’nin belleyemediği, anlayamadığı dış TKP’yi eleştirmenin S.S.C.B’yi eleştirmek demek olduğu idi. (Çünkü firansör ve genel emir merkezi Rusya idi). Dolayısıyla ne kadar samimi sosyalist olsa da ve ne kadar çalışsa da S.S.C.B’nin desteğini sağlayamaz. Belli, eşi Dr. Sevim Tarı ile cezaevindeki mektuplaşmalarının ele geçirilip bir çok arkadaşının deşifre olmasına sebep olduğu için uzun süre eleştirilmiştir. Belli’nin en büyük hatalarından biri S.S.C.B’ye şirin görünmek için 1968’de Çekoslavakya’yı Rusya’nın işgal etmesi üzerine Rus politikasını destekleyip , YÖN-MDD ( Maoist bir oluşum: Milli Demokratik Devrim ) çizgisini terk etmesidir.
Yön Dergisi : Parti (TİP) hareketine karşı, Asker-sivil aydınları temel güç kabul edip, sınıf farkı gözetmeksizin belli bir kalkınma felsefesinin etrafında birleşmeyi savunurlar. TİP içindeki liderliği ele geçirme faaliyetleri olumsuz sonuçlanır. Sosyalist bir devlete yukarıdan aşağıya, askeri kuvvet aracılığı ile ulaşılabileceğini savunurlar.Lideri Doğan Avcıoğlu idi.
MDD : Emperyalizmten zarar gören tüm sınıflar ( işçi, köylü, emekçi...) ortak mücadele etmeli görüşünü ve milli kapitalizmi savunurlar. Devrim için asker; halk beraber olmalı derler. En büyük özelliklerinden biri de kendilerine görebir kemalizmi savunmalarıdır. YÖN ile beraber hareket ederken zamanla aşırı maoist olurlar. lideri Doğu perinçek günümüzde islam düşmanlığı ve istihbaratlarla arasının iyi olması ile meşhurdur !
TİP : Sosyalist devlet ne askeri ihtilalle (YÖN-MDD’nin görüşü) nede işçi ayaklanması ( S.S.C.B ) nede köylü ayaklanması ( Çin ) ile oluşturulabilir görüşündedir. Legalizmi savunan bir grubun oluşturduğu bir partidir. Türkiye İşçi Partisi, işçi sınıfı ön plana çıkarırlar. Fakat zamanla onları oy deposu olarak kullanmakla suçlanırlar. Sosyalizm, Kemalizmin ileri bir yorumudur ( MDD’ciler gibi) görüşünü savunanlar. MDD akımını partiden dışlayıp onları küçük burjuva akımı ( Milli kapitalizmi savundukları için ) olmakla suçlarlar. Zamanla legal meto-da karşı eski tüfeklerde partiden ihraç edilir.
Mehmet Ali Aybar 1962’de TİP başkanlığına getirilir. Rusya’nın Çekoslo-vakya’yı işgaline tek Aybar’in S.S.C.B ile ilişkileri iyidir. Fakat 1968 işgalinden sonra S.S.C.B’yi eleştirir. Bunun üzerine TİP içindeki Rus güdümlü-beslemesi olan dış TKP taraftarı grup tarafından ( Behice Boran, Nihat Surgın...) eleştirilir. 1969 ‘da Boran TİP başkanı olur. Böylece dış TKP gibi, TİP’de Rus güdümüne girer ve kısa sürede dağılır.
Kruşcev şansını değerlendiremeyen Rusya gibi, Aybar şansını da TİP değerlen-diremez. Kemalizm, parlamento ile iktidarı ele geçirmeyi savunan Aybar çatışmadan uzak Rusya veya Çinin güdümüne girmeyen Türkiye sosyalizmini savunur. Fakat 4. TİP kongresinde Boran’a yenilir.
TİP başarısız olunca sol akım 1960’lı yılların sonu ile 1970’li yılların başında aşırı uçlara, cephelere bölünür. THKP, DHKP... ortaya çıkar. Deniz geçmiş, İbrahim Kaypakkaya... liderliğinde çeşitli yeraltı örgütleri-cepheleri kurulur. Ülke aynı silahla sabah solcu, akşam sağcının öldürüldüğü bir karışık bunalım ortamına sokulur... sonunda. Uluslararası ajan ( CIA, MOSSAD, KGB...) ve çetelerin elinde, derin devletin gözetiminde ülke 12 Eylül 1980 ihtilali yeni bir döneme başlar.
Komünist sol ideolojiye genel hatları ile baktığımızda kapitalizme karşı ekono-mik bir alternatif olarak ortaya çıkan bu ideolojinin Darwin’in evrim teorisi ile biyolojik, S. Freud’un libido eksenli görüşleri ile psikolojik acıdan bir şeytan üçgenini oluşturduğu görülür. İnsan, zihnen marxizme, bedenen darwinizme, ruhen freudizme imana (inanmaya) yönlendirilir. Böylece bu üç görüş birbirini tamamlar. Artık bir ekonomik reaksiyon değil bir yaşam tarzı ( Din-batıl bir din ), bir dünya görüşü haline gelmiştir. Peygamberleri Marx, Lenin, Mao Tse Tung... kitapları, Das kapital, kırmızı kitap...Tanrıları, komünist ideoloji ve o yolda yaşayıp ölmek ... olmuştur.
Ama tüm batıl dinler gibi komünizm de, hak din (İslam) karşısında hem ideolojik hem de dinsel, hem ahlaki... boyutlarıyla çökmüştür, arkasında milyonlarca ölü insan, kan, gözyaşı, umut, bırakarak,... geleceği ise ölüm sonrası ebedi azaba muhatap yüz milyonlarca zavallı, kendilerine yazık etmiş insanlar yığını.
“ Dünya dinlerini ortadan kaldıracak kadar güçlü bir din mevcut değildir. ” Friedrich Nietzsche
Edited by canan11, 06.06.2007 - 11:25.
(Böyle kalsın. Kimin değiştirdiğini anlarsın senn)
