......................................Seni Düşünmek...
Ben seni düşünüyorum, sen İstanbul' u
Şairin dediği gibi yaşamak seni düşünmektir, diye geçiyor aklımdan
seni düşündükçe.
Ben seni düşünüyorum, sen İstanbul' u bir şilep güvertesinden. Hani bir sürgünden
yurduna dönen bir mahkümun gözlerindeki o sis gibi gece.
Veya çok uzun bir zamandan sonra ansızın aradığı vahayı bulan ve susuz ve hırçın harami gibi
Marmara açıkları
Ben seni düşünüyorum, sen İstanbul' u. Marmara' nın açıkları bir de alabildiğine koyu,
alabildiğine lacivert. Oysa gözlerin ve berraklığı ve maviliğe içimde kalan. Bıraksan avuçlarıma
yükseklerde çığlık çığlığa bir martı gibi
Oysa gözlerin, gece yarısına doğru.
Ben seni düşünüyorum, sen İstanbul' u. Ellerin üşümüş müdür? Ellerine sarılsam ve dizlerinde
sevdayı dilesem Tanrıçalarının önünde eğilen zerduştlar gibi. Mitoslardan çıksan, çıkmaz sokaklı
rüyalarımda. Uyanıp gözlerine baksam.
Şimdi ben ne düşünüyorum biliyor musun? hangi şileptesin, seni bulmak uğruna atlasam,
haykırışlarıma gelir misin? Ellerimden tutup, beni bir havluya sarar mısın, ısıtır mısın
avuçlarınla?
Ben seni düşünüyorum, sen İstanbul' u. Belki beni düşünüyorsun; saçımı, gözlerimi veya
konuştuklarımızı, içkili oluşumu. Belki de düşünmüyorsun. Bir sevda nasıl yaratılır,
belki de yaratmak istediğin sevdayı.
Ben seni düşünüyorum, sen İstanbul' u
Şairin dediği gibi yaşamak seni düşünmektir, diye geçiyor aklımdan
seni düşündükçe