0
Vaktiyle TRT televizyonundaki kültür sohbetleri programına müteveffa Aziz NESİN katılmış,Türklerin ve diğer milletlerin nelere güldüğü hususunda seviyeli bir sohbet ortamı oluşmuştu.Aziz NESİN, gülmek/güldürmek üzerine şunları söyledi.
"Bizler yıllar boyu devletin yönlendirip biçimlendirdiği bir toplum özelliğinden kurtulamadığımız için rahat konuşamaz,(suç) sayılabilecek konuşmaları yaparken veya devlet adamlarını eleştirirken fıkra olarak anlatırız.Bu nedenle bizim ürettiğimiz fıkralar hem güldürür,hem de düşündürür.Avrupalılar'ın fıkralarına ise sadece gülünür,içinde hiç bir sosyal mesaj,kinaye veya hiciv yoktur."dedi ve bir Fransız fıkrası ile örnek verdi.
Ilık ve güze bir bahar sabahı Paris'te gayet şık ve zarif bir hanımefendi o yılların modası olan,arkadan düğmeli ve belden diz kapağına doğru daralan ve giyeni adım atmakta bile zorlayan dar bir etekle,otobüs durağında vasıta beklemektedir. Hem sabahın erken bir saati olması,hemde otobüsün biraz geç gelemesi nedeniyle durakta bekleyenler tek sıra bir kuyruk meydana getirmişlerdir.Nihayet belediye otobüsü gelir.Bekleyenler sırayla araca binmeye başlar.Tam bu zarif hanımefendi binecekken son moda eteğinin darlığı adımını aracın kapsından içeri atmasına izin vermez.Bir iki uğraş daha yapar ama nafile.Sonunda rahat adım atmak için eteğinin arkasındaki düğmlerden en alttaki bir-ikisini çözmeyi dener.Tam bunun için uğraşırken,arkasındaki adam kadını kucağına aldığı gibi otobüs'e bindirir.Kadın büyük bir sinirle geriye dönüp,hışımla adamın sıratına bir tokakt atar ve şunları söyler.
"Terbiyesiz adam!! Utanmıyormusunuz hiç tanımadığınız bir bayanı,hem de herkesin içinde kucağınıza almaya?"
Adam biraz evvel yediği sert tokadın ve de herkesin içinda bu davranışa muhatap olmanın etkisiyle kızarmış yüzünü biraz da öne eğerek,
"Hanımefendi...Siz de utanmıyormusunuz,hiçtanımadığınız bir erkeğin pantolon düğmeleriyle oynamaya!!!"
Gerçektende bu fıkranın bir tebessüm dışında insanlara vereceği ne bir sosyal mesaj ne de ibretlik bir konu vardır.Ama bizim fıkralarımız hem güldürür,hem de düşündürür.
Nasreddin Hoca,medresedeki derslerin uzaması nedeniyle bir hayli geç vakitte aynı mahallede oturdukları öğrencisi ile eve dönerlerken,bir hırsızın kuyumcu dükkanın kilidini eğe ile kesmeye çalıştığını görürler.Medrese öğrencisi sorar.
"Hocam bu adam ne yapıyor?"
Nasreddin Hoca cevap verir.
"Keman çalıyor evladım!"
Talabe bütün şakınlığından gözleri iki kat irileşmiş vaziyette hiç bir şey anlamadığını belirtmek için;
"Ama bu kemanın sesi hiç çıkmıyor?" der.
Nasreddin Hoca gayet sakin cevap verir.
"Merak etme evladım,onun sesi yarın çıkar."
Esen kalınız.
