0
UMUT
Ne acılar yaşadım hayalinle gönlümde
Gönül gözünü açıp neden görmedin beni
Bahar düşlerde kaldı mevsim artık sonbahar
Ölsem de unutamam çünkü çok sevdim seni
Boyun büktüm kadere hayat devam ediyor
Hasrette hüzünleri sensizliğe yükledim
Beni bende kahreden yıllar yılı aşkımı
Ne bilmeni istedim ne vuslatı bekledim
Bağrımdaki fırtına koparmış yüreğimi
Bir mateme bürünmüş biçare gönül sessiz
Sürüklemiş götürmüş sevgimin seli sana
Sen her şeyden habersiz ben seninleyim sensiz
Gelme artık istemem dersem sakın inanma
Yalan vallahi yalan aşkım kana bulansa
Bu dünyada olmazsa mahşerde olacaktır
Yaralanan kalpleri Yaratan saracaktır
Nevzat DOÐANAY
Harabeli dostlar,
Uzunca bir zamandır siteye girememiştim. En son yazdığım şiirlerimden biri ile merhaba diyorum.
Şöyle bir baktım da, kendimce sık girdiğim zamanlarda karşılaştığım arkadaşlara rastlayamadım.
Yine de bir kaç kişi hâlâ vefakarca harabeye bağlılığını kanıtlıyor. Sitem etmiyorum. Hayat şartları
kime ne getiriyor, ne zaman getiriyor, Yaradan'dan ve kendinden başka kim bilir ki? Bir de bilen bilir tabi.
Umut hakkında duygularınızı tahmin etsem de bilmek istiyorum.Tahmin ediyorum ki, az da olsa birelerinin aklından
"böyle aşk mı kaldı!" diye geçebilir. Gördüğünüz gibi kalmış 
Harabeli dostlara selamlar, sevgiler...
